Waar of niet waar? – Honing bederft nooit

Antwoord

De lage waterinhoud in honing zorgt ervoor dat het een ongunstige omgeving is voor de groei van micro-organismen zoals bacteriën en schimmels, die normaal gesproken voedselbederf veroorzaken. Bovendien creëren de natuurlijke suikers in honing een osmotische omgeving die het moeilijk maakt voor micro-organismen om te overleven.

De afdichtende eigenschappen van honingdruppels kunnen ook helpen bij het behouden van de houdbaarheid. Wanneer bijen honing maken, voegen ze enzymen toe die suikers omzetten in gluconzuur en waterstofperoxide. Deze stoffen, samen met de lage pH-waarde van honing, dragen bij aan de antibacteriële eigenschappen.

Hoewel honing in principe niet bederft, kunnen bepaalde factoren de kwaliteit ervan beïnvloeden. Kristallisatie is een natuurlijk proces waarbij de suikers in honing uitkristalliseren, wat resulteert in een verandering van textuur. Dit heeft echter geen invloed op de veiligheid of de smaak van de honing. Je kunt gekristalliseerde honing weer vloeibaar maken door het voorzichtig te verwarmen.

Het is belangrijk op te merken dat de houdbaarheid van honing ook afhankelijk is van de opslagomstandigheden. Het wordt aanbevolen om honing op een koele en droge plaats te bewaren, bij voorkeur in een goed afgesloten pot, om de kwaliteit te behouden. Over het algemeen kan honing echter als een van de weinige voedingsmiddelen worden beschouwd die vrijwel onbeperkt houdbaar zijn.